- ανακουφωτός
- -ή, -όεπίρρ. -ά1. ο λίγο φουσκωμένος ή υψωμένος, ώστε να είναι αποκάτω κούφιος: Είχε βάλει τα δεμάτια του σταριού ανακουφωτά για να αερίζονται.2. (για πόρτες και παράθυρα), ο μισόκλειστος: Τη νύχτα αφήναμε τα παράθυρα της κρεβατοκάμαράς μας ανακουφωτά.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.